Akcja filmu Solidarność według kobiet rozgrywa się w dwóch planach czasowych: historycznym i współczesnym. Warstwę historyczną filmu budują opowieści bohaterek od momentu podjęcia świadomej decyzji o zaangażowaniu się w opozycję do roku 1989, symbolicznej daty upadku PRL-u. Współczesna część to spotkania autorki filmu z kobietami Solidarności, poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: czym dziś jest solidarność, próba odzyskania miejsca kobiet w narracji historycznej i zdefiniowania sposobu kształtowania współczesnej rzeczywistości społeczno-politycznej przez kobiety.

Głównymi bohaterkami kluczowych, a zarazem symbolicznych wydarzeń z historii Solidarności są kobiety. Anna Walentynowicz - jej zwolnienie z pracy było bezpośrednią przyczyną rozpoczęcia sierpniowych strajków w Gdańsku. Alina Pieńkowska, Ewa Ossowska, Anna Walentynowicz i Henryka Krzywonos - dzięki nim robotnicy nie przerwali strajku w sierpniu 80 roku. Najwyższy wyrok w stanie wojennym - 10 lat "za ulotkę" dostała kobieta - Ewa Kubasiewicz. Jedno z najważniejszych pism podziemnych - Tygodnik Mazowsze redagowały prawie wyłącznie kobiety. Także kobieta - Jadwiga Chmielowska - działaczka Solidarności Walczącej - była osoba najdłużej ukrywającą się w latach 80-tych, ściganą listem gończym do roku 90. Mimo, ze kobiety stanowiły połowę Solidarności, do oficjalnych obrad przy Okrągłym Stole zaproszona została tylko jedna - Grażyna Staniszewska. Na palcach jednej ręki można policzyć te z nich, które po 89-tym roku próbowały aktywnie angażować się w tworzenie polityki i zajęły stanowiska w rządzie.

Dlaczego tak się stało? Czy kobiety Solidarności nie chciały angażować się politykę? Przecież działalność opozycyjna, którą zajmowały się w latach 70-tych i 80-tych też była polityką. Dlaczego więc nie ma dla nich miejsca ani we współczesnej polityce, ani w historii? Dlaczego mówi się o nich bezimienne bohaterki?

Co sprawiło, że będąc młodymi dziewczynami, które dopiero zaczynają swoje dorosłe życie zdecydowały zaangażować się w działalność opozycyjną? Na czym polegała ta działalność?
Jak wyglądało wówczas ich życie i co chciały zmienić? Jak dziś postrzegają swoją ówczesną aktywność? Czy były buntowniczkami, rewolucjonistkami, społecznicami, aktywistkami? Czy czują się spełnione czy może zawiedzione, rozczarowane? Jak działalność opozycyjna ukształtowała ich życie? Co z niej przetrwało? Czy o taką Polskę walczyły? Czy jest coś, o co walczą dziś?

Film jest pokazywany w ramach projektu "Spotkanie z herstorią" finansowanego przez Urząd Miasta Milanówka.

Plakat promujący pokaz filmu "Solidarność według kobiet"

 

Udostępnij na: